Ga naar de inhoud

Verlies in Beeld

Wanneer mensen een traumatische gebeurtenis meemaken, zijn de emoties vaak zo groot dat ze erin kunnen verdrinken.

Verlies in beeld is een methodiek om mensen, jong en oud naar hun verlies en traumagebeurtenissen te laten kijken zonder dat ze overspoeld raken.

Door eerst te bouwen aan de hulpbronnen in het gezonde deel, krijgt de cliënt houvast om na geraakt te zijn in het traumadeel zichzelf te herpakken. We werken tijdens Verlies in beeld in de derde persoon, die als het ware een schild (de 3e persoon) vormt tussen de cliënt en het trauma, zodat de cliënt ernaar kan kijken, er contact mee kan maken zonder erin te verdrinken.

Je zou een vergelijk kunnen maken met de mythe van Medusa: iedereen die haar recht in de ogen keek, veranderde in steen. Dat gebeurt bij een traumatische ervaring ook; kijk je het trauma aan dan kunnen we vaak niet meer denken of handelen… we blijven stokstijf staan. En als we dat rechtstreeks aanpakken, zal het blijven doen wat het heeft gedaan: ons laten bevriezen van angst. In de mythe van Medusa slaagde Perseus erin Medusa te verslaan met behulp van zijn schild.

In wezen is dit de wijze waarop de methodiek met playmobil en duplo werkt: de derde persoon die wij als schild gebruiken. We kijken het monster (=het trauma) niet rechtstreeks aan. Vaak zijn voor traumatische verlieservaringen geen woorden beschikbaar; dat wat je hierover kan vertellen, vertelt lang niet het hele verhaal en schiet te kort tot in de essentie. Bessel van der Kolk, een belangrijke traumadeskundige die veel onderzocht heeft op dit thema, zegt dan ook dat een traumatische ervaring preverbaal is en dus geen woorden kent. Om de gebeurtenis mbv poppetjes en andere materialen in beeld neer te zetten, kan helpen om gebeurtenissen en ervaringen te gaan waarnemen zodat de cliënt dat wat waar is onder ogen kan gaan zien.

‘Poppetjestaal’ is een methodiek waarbij mensen met traumatische verlieservaringen deze ervaring weer aan kunnen kijken zonder het risico op overspoeling en dus hertraumatisering. Het is een werkwijze die leeftijdsloos is. Verlies in beeld kan ook gebruikt worden bij mensen die een andere taal spreken, die weinig talig zijn, maar ook bij mensen die juist zeer verbaal zijn en daardoor meer in hun hoofdkantoor huizen dan in hun lijf.

Bronnen:

Boek ‘Verlies in Beeld’, Riet Fiddelaers-Jaspers

Site: www.omgaan-met-verlies